محاسبه استرس گرمایی بر اساس شاخص WBGT در صنعت ذوب فلزات

   اهداف: تنش­‌های حرارتی یکی از آلاینده­‌های فیزیکی زیان­‌آور محیط کار است. در صورت عدم کنترل استرس­‌های گرمایی، طیف گسترده‌­ای از عوارض و بیماری‌­ها، از اختلالات خفیف مثل سوزش تا شرایط مرگ‌­آور نظیر شوک­ گرمایی ممکن است ایجاد شود. هدف از این تحقیق، بررسی تنش‌های حرارتی در یکی از کارخانجات ذوب فلزات به‌­وسیله شاخص WBGT و ارایه راه‌­کارهای کنترلی بود.   روش­ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، چهار ایستگاه کاری یکی از کارخانجات ذوب فلزات تهران که کارگران آنها در مواجهه مستقیم و غیرمستقیم با گرما بودند، انتخاب شدند و مراحل اندازه‌­گیری و ارزیابی تنش حرارتی در چهار روز پیاپی از روزهای نیمه مرداد 1385 در آنها انجام شد. از دماسنج‌­های شیشه­‌ای، تر چرخان، گوی­سان استاندارد و کاتا نقره­‌اندود با فاکتور کاتا 420 و دامنه 52 تا 55 درجه سانتی­گراد به­‌ترتیب برای اندازه­‌گیری دمای خشک، تر طبیعی، تابشی و سرعت جریان هوا استفاده شد. داده‌­ها با آمار توصیفی و به‌­صورت دستی تحلیل شد.   یافته­‌ها: WBGT در تابستان 1385، در اتاق کنترل خط نورد و قسمت برش کمتر از حد استاندارد بود. WBGTTWA سکوی ذوب­‌ریزی معادل 49/27 درجه سانتی­گراد برآورد شد که نشان داد کارگران این قسمت در مقایسه با مقدار حد آستانه مجاز مواجهه با گرما طبق پیشنهاد ACGIH ، با تنش حرارتی بیشتر از حد مجاز مواجه بودند.   نتیجه‌­گیری: در سکوی ذوب‌­‌ریزی، شرایط جوی در فصل تابستان برای انجام کار مساعد نیست و باید تدابیری برای کنترل گرمای تابشی اندیشیده شود.